Pompy ciepła należą do urządzeń, które czerpią energię pochodzącą z natury. Wymuszają obieg ciepła z gruntu, powietrza czy wody. Kompletny proces ocieplania lokalu przebiega więc w dość przejrzysty sposób. Pompy ciepła posiadają wielostronne zastosowanie w budynkach mieszkalnych, schładzania pomieszczeń, chłodnictwie, sektorze spożywczym, nagrzewaniu budynków i ocieplaniu wody do codziennego użytku. Aktualnie są szczególnie innowacyjnymi urządzeniami krzyżującymi funkcję grzania oraz schładzania.

Podstawowe informacje o pompach ciepła

Pompy grzewcze pobierają energię z odnawialnych źródeł energii i dostarczają ją do układu cieplnego lokalu, przykładowo. ogrzewania podłogowego. Dzieli się je biorąc pod uwagę dwa zasadnicze kryteria: rodzaj dolnego źródła ciepła i technikę podwyższania temperatury oraz ciśnienia. Pompy grzewcze, które uzyskują moc z dolnego źródła ciepła rozróżnia się na: powietrzno – wodne, wodno – wodne, solankowo – wodne i pompy korzystające z parowania bezpośredniego oraz wody. Wybierając drugie kryterium, wyodrębnia się pompy sprężarkowe, sorpcyjne (absorpcyjne oraz adsorpcyjne) oraz Vuilleumiera. Mogą funkcjonować w zespole monowalentnym i biwalentnym, inaczej jako jedyne źródło ciepła w lokalu albo w zespoleniu z drugim źródłem, np. kotłem wskazanego wariantu. Pompa ciepła monowalentna zaspokaja w pełni zapotrzebowanie na ciepło, np. przestronnego domu jednorodzinnego, jednakże należy solidnie sformułować rozkład dostarczania energii. Jeśli chcemy zainstalować układ równoległy, to znacząca jest temperatura poza domem i obciążenie pompy. W sytuacji, gdy ten drugi wyznacznik jest za wysoki, sterownik pompy uruchamia rezerwowe urządzenie do produkcji ciepła. System alternatywny polega na tym, że decydująca pompa grzewcza będzie podnosiła temperaturę bądź chłodziła wnętrza jedynie do ustalonej temperatury. Dogrzewanie przechodzi następnie np. na kocioł olejowo – gazowy. Ów wariant ocieplania sprawdzi się zdecydowanie w pomieszczeniach z kaloryferami.

Najważniejsze zalety i wady gruntowych pomp ciepła

Wszystko właściwie zależy od tego, na który model pompy cieplnej się zdecydujemy. W sieci można odnaleźć o nich niemało informacji, przykładowo. wstawiając w jakąkolwiek wyszukiwarkę słowa „Pompy ciepła Toruń” bądź „Pompa ciepła cena”. Pompa termiczna opierająca się na systemie woda – woda ma dwa istotne moduły: studnię poboru i studnię zrzutową. Jej dużymi atutami są: niewysoka dewastacja terenu, nieznaczne uzależnienie od czynników pogodowych, stabilność temperatury źródła przez pełen rok, dosyć małe koszty inwestycji przy funkcjonujących zasobach wodnych, duży współczynnik skuteczności. Pompa termiczna gruntowa ma jednak dosyć duże wymagania co do własności wykorzystywanej wody (twardość, zawartość manganu oraz żelaza), wysokie koszty postawienia studni, pompa głębinowa wrażliwa na awarie, okres eksploatacji najwyżej do 20 lat, przeprowadzenie badań sprawności studni (dla przekraczających 30 m, należy zdobyć uprawnienie wodno – prawne. Ponadto w sytuacji, gdy woda głębinowa jest „złośliwa chemicznie”, należy uzbroić pompę w odpowiedni układ filtrów (a to wytwarza następne wydatki).

Czy nie lepiej zainwestować w pompę solanka – woda?

Pompa solanka – woda niejednokrotnie jest połączona z kolektorem gruntowym, przez który przepływa solanka. To właśnie on odbiera ciepło z dolnego źródła ciepła. Solanka jest produkowana z roztworu glikolu, nietwardniejącego w nawet nadzwyczaj niskich temperaturach. Powszechnie wykorzystuje się trzy warianty kolektora: kolektor płaski, spiralny bądź pionowy (czyli sonda głębinowa).

• Kolektor płaski otrzymuje się z osobnych rurek polietylenowych, które umieszcza się na głębokości 1,5 do 2 metrów. Jego żywotność jest uzależniona od rodzaju gleby. Im bardziej wilgotna oraz gliniasta, tym więcej odda ciepła. Następnym źródłem grzewczym może być jezioro albo staw.
• Kolektor spiralny pracuje na analogicznych zasadach. Poszczególne jego moduły mają postać krętych zwojów. Montuje się je w rowach o długości od 15 do 20 metrów.

Dużą przewagą kolektorów płaskich jest niewysoki koszt inwestycji i łatwość wykonania. Wadami zaś: brak możliwości sadzania drzew nad kolektorem, nakrywania gleby nad nim np. asfaltem czy kostką brukową, obniżenie czasu wegetacji roślin umieszczonych nad nim, zajmowanie znacznej przestrzeni, wyższe koszty pompowania glikolu. Jeśli nie można zainstalować kolektora poziomego, to trzeba zastanowić się nad sondą głębinową. Jej elementy posiadają kształt pociągłej litery „U” i mogą być położone od 30 do 150 metrów pod powierzchnią gleby. Przewagą tego rozwiązania jest niezależność od aury panującej na zewnątrz, duża skuteczność, ograniczony stopień dewastacji terenu, niższe koszty tłoczenia glikolu oraz opory hydrauliczne. Nie można obejść się bez fachowego sprzętu oraz przyzwoleń wodno – prawnych.

Może jednak pompa ciepła sorpcyjna?

Proces sorpcji oznacza wchłonięcie przez pewną ciecz drugiej cieczy albo gazu. Gdy kupujemy wodę mineralną z dwutlenkiem węgla, to po otwarciu uwolniony zostaje dwutlenek węgla. Przed wyeliminowaniem nakrętki z butelki był on w niej standardowo rozpuszczony. Jeśli chodzi o pompy ciepła sorpcyjne, współczesne można trafić na dwa rodzaje – absorpcyjne oraz adsorpcyjne. Pierwsze wykorzystują niskociśnieniową parę, która przyswajana jest przez, np. wodę oraz podczas tego procederu wytworzone zostaje ciepło. Drugie są dziś na etapie eksperymentów jeżeli chodzi o przeznaczanie ich do nagrzewania budynków jednorodzinnych i wielorodzinnych. Od długiego czasu stosuje się je jako urządzenia chłodnicze o wyjątkowo dużej mocy. Ażeby pompy sorpcyjne działały, muszą zasadzać się na systemie próżniowym.

Jeśli zainteresowała Cię nasza oferta kliknij w link – Pompy ciepła Toruń